Alle herinneringen, omgekeerd chronologisch gesorteerd
10 herinneringen per paginaGa naar personen lijst
Je bent niet ingelogged (login)
Ga naar personen lijst
Je bent niet ingelogged (login)
Nog een mooie foto van mijn oma
Verhaal nr: 630Een herinnering van Bea Rubingh -Jager aan Jobina Stoutjesdijk-Kloote
Toegevoegd op 2023-05-19 17:40:11
Nog een mooie foto van mijn oma
mijn oma
Mijn oma
Verhaal nr: 629Een herinnering van Bea Rubingh-Jager aan Jobina Stoutjesdijk-Kloote
Toegevoegd op 2023-05-19 12:43:01
Mijn opa en oma zijn 2 van de namen van de 1836 slachtoffers van de watersnood van 1 februari 1953. Ik ben van 1960, dus ik heb ze nooit ontmoet. Inmiddels zijn we vele jaren verder, maar toch wil ik hierbij hun naam ook een gezicht geven, zodat ze niet vergeten worden.
Jobina Stoutjesdijk-Kloote is de oma, die ik nooit gekend hebt. Mijn oma is geboren op 25 mei 1891 te Nieuwerkerk. Zij trouwde op 7 mei 1915 te Oosterland met Cornelis Stoutjesdijk. Samen met mijn opa kreeg ze 3 kinderen. Willem (1916-1983); Anna Leenderina, (1922-2003) & Laurens (1925-1992).
Mijn opa en oma woonden aan de stoofweg 157 te Nieuwerkerk. Van deze woningen is niets overgebleven. Veel mensen uit deze straat zijn verdronken zo ook mijn opa en oma. Het lichaam van mijn oma is in juni 1953 aanspoelt in Noord-Holland en aan de hand van haar kleding beschrijving e.d. is ze geïdentificeerd.
mijn oma
Mijn opa
Verhaal nr: 628Een herinnering van Bea Rubingh -Jager aan Cornelis Stoutjesdijk
Toegevoegd op 2023-05-19 12:15:54
Mijn opa en oma zijn 2 van de namen van de 1836 slachtoffers van de watersnood van 1 februari 1953. Ik ben van 1960, dus ik heb ze nooit ontmoet. Inmiddels zijn we vele jaren verder, maar toch wil ik hierbij hun naam ook een gezicht geven, zodat ook zij niet vergeten worden. Cornelis Stoutjesdijk is de opa, die ik nooit gekend hebt. Mijn opa is geboren op 3 okt 1891 te Nieuwerkerk. Hij trouwde op 7 mei 1915 te Oosterland met Jobina Kloote. Samen met mijn oma kreeg hij 3 kinderen. Willem, Anna Leenderina en Laurens. Mijn opa was landarbeider en ze woonden aan de Stoofweg 157 te Nieuwerkerk. Hij kocht deze woning in 1929 van zijn vader. De schuur is in 1950 verbouwd tot een woning voor zijn jongste zoon Laurens, die in de oorlog gedeeltelijk invalide is geraakt. Dit werd Stoofweg 156A. Er blijft van de woningen aan de Stoofweg niets over. Veel mensen uit deze straat zijn verdronken zo ook mijn opa en oma. Het lichaam van mijn opa is in maart 1953 geborgen en geïdentificeerd.
Mijn opa met zijn gezin
Een herinnering aan mijn Opa
Verhaal nr: 627Een herinnering van Lenie Schippers Kwaak aan Cornelis Johannes Kwaak
Toegevoegd op 2023-03-12 18:57:07
Mijn herinnering gaat terug naar de dag dat mijn opa Cornelis Johannes Kwaak is verdronken. Mijn twee zussen en ik waren de enige kleinkinderen van hem, omdat ze maar 1 zoon hadden, onze vader Mattheus Adriaan Kwaak. Als klein meisje ging ik in de zomervakantie zo lang mogelijk naar Ouwerkerk. Mijn vader bracht mij dan vanuit Eindhoven naar Breda waar vandaan Oma me dan weer verder begeleidde naar Ouwerkerk. Van Breda met de bus naar Steenbergen, dan met de Tram naar Anna-Jacoba polder, dan met de boot naar Zijpe en vandaar met de tram naar Capelle waarna lopend verder naar Ouwerkerk. Als ik bij hen was moest ik veel eten "want stadskinderen waren te mager". Nog net voor het uitbreken van de Oorlog was ik daar ook. Ik werd toen ernstig ziek en mocht daardoor niet reizen. Toen ik weer wat beter werd, heeft Oma mij met de Taxi naar huis gebracht. Ze waren tegen het einde van de oorlog nog 9 maanden bij ons in Eindhoven in huis geweest, vanwege het onderwater zetten van o.a. Schouwen en Duiveland. Na de oorlog volgden er weer zoveel mogelijke altijd gezellige vakanties in Ouwerkerk. Vaak ging opa 's morgens in alle vroegte krukels rapen en kwam dan met een volle emmer terug. Oma kookte ze dan, waarna ik ze samen met een heel stel vriendinnetjes ging eten. Wat ik wel jammer vond was dat ik daar moest liegen over mijn geboortedatum. (28 januari 1935 in plaats van mijn echte geboortedatum 28 oktober 1934) dit omdat mijn ouders eerder in verwachting waren dan hun huwelijksdatum. Het is verschrikkelijk wat deze mensen allemaal hebben doorgemaakt bij de Ramp. Ze hebben altijd een plekje in mijn hart, en hoop dat ze nooit worden vergeten.
Bastiaan als jonge man bij de fotograaf in Goes
Verhaal nr: 626Een herinnering van Bastiaan Jacob Minnaar aan Bastiaan Blok
Toegevoegd op 2023-03-08 11:00:31
Bastiaan als jonge man bij de fotograaf in Goes
Bastiaan als jonge man bij de fotograaf in Goes
Herinnering aan mijn Oma
Verhaal nr: 625Een herinnering van Lenie Schippers Kwaak aan Lena Pieternella Kwaak-Lievense
Toegevoegd op 2023-02-19 14:43:17
Mijn herinnering gaat terug naar de dag dat mijn oma Lena Pieternella Kwaak-Lievense is verdronken. Mijn twee zussen en ik waren de enige kleinkinderen van haar, omdat ze maar 1 zoon hadden, onze vader Mattheus Adriaan. Als klein meisje ging ik in de zomervakantie zo lang mogelijk naar Ouwerkerk. Mijn vader bracht mij dan vanuit Eindhoven naar Breda waar vandaan Oma me dan weer verder begeleidde naar Ouwerkerk. Van Breda met de bus naar Steenbergen, dan met de Tram naar Anna-Jacoba polder, dan met de boot naar Zijpe en vandaar met de tram naar Capelle waarna lopend verder naar Ouwerkerk. Als ik bij hen was moest ik veel eten "want stadskinderen waren te mager". Nog net voor het uitbreken van de Oorlog was ik daar ook. Ik werd toen ernstig ziek en mocht daardoor niet reizen. Toen ik weer wat beter werd, heeft Oma mij met de Taxi naar huis gebracht. Ze waren tegen het einde van de oorlog nog 9 maanden bij ons in Eindhoven in huis geweest, vanwege het onderwater zetten van o.a. Schouwen en Duivenland. Na de oorlog volgden er weer zoveel mogelijke altijd gezellige vakanties in Ouwerkerk. Vaak ging opa 's morgens in alle vroegte krukels rapen en kwam dan met een volle emmer terug. Oma kookte ze dan, waarna ik ze samen met een heel stel vriendinnetjes ging eten. Wat ik wel jammer vond was dat ik daar moest liegen over mijn geboortedatum. (28 januari 1935 in plaats van mijn echte verjaardag op 28 october 1934). Dit omdat mijn ouders eerder in verwachting waren dan hun huwelijksdatum. Het is verschrikkelijk wat deze mensen allemaal hebben doorgemaakt bij de Ramp. Ze hebben altijd een plekje in mijn hart, en hoop dat ze nooit worden vergeten.
Gevonden door haar vader
Verhaal nr: 624Een herinnering van Kees Sonke aan Wilhelmina Janna Hage-Sonke
Toegevoegd op 2023-02-05 15:43:03
Janna werd 3 dagen na de ramp door mijn grootvader Kees Sonke uit Sint Maartensdijk samen met haar zoon Izaak gevonden. Janna was de oudste zus van mijn vader. Het hele gezin Hage vader, moeder Janna en de enige zoon verdronken in de ramp. Mijn zuster Helma is vernoemd naar haar tante Wilhelmina.
Gevonden door opa
Verhaal nr: 623Een herinnering van Kees Sonke aan Izaak Cornelis Johannes Hage
Toegevoegd op 2023-02-05 15:38:07
Izaak werd 3 dagen na de ramp samen met zijn moeder Janna Hage-Sonke gevonden door zijn grootvader Kees Sonke uit Sint Maartensdijk. Waarschijnlijk is de 2e voornaam van Izaak fout gespeld. alle mannelijke Sonke’s heetten Johannes, net als ik, mijn vader en eerder genoemde opa Kees. Izaak is mijn neef, ik ben van 1956 en heb hem niet gekend.
Mijn opa
Verhaal nr: 622Een herinnering van Wim van der Rijken aan Raamsdonk
Toegevoegd op 2023-02-02 12:14:32
Mijn opa, Dhr. Sjef Pols, wonende Sandoel 41 Raamsdonksveer, kwam door een hartstilstand op 1 februari 1953 om 15.00 uur om het leven tijdens reddingspogingen en het sjouwen van zandzakken in de directe omgeving van zijn woning. Mogelijk bij de tegenover zijn woning en bakkerij Staps, Sandoel 43, gelegen schuur van Berende. Dhr. Pols wordt geëerd op de gedenkmuur van het watersnoodmuseum in Ouwerkerk.
Ver familielid
Verhaal nr: 621Een herinnering van Freek Prince aan Maria Prince
Toegevoegd op 2023-02-01 10:13:21
Mijn naam is Freek Prince, 30 jaar en ik woon in Dordrecht. Maria Prince heb ik nooit gekend maar het is een ver familielid. De familie Prince komt voor zo ver ik weet uit Oude- en Nieuwe Tonge. Gekke achternaam is het eigenlijk.