Alle herinneringen, omgekeerd chronologisch gesorteerd
10 herinneringen per pagina
Ga naar personen lijstJe bent
niet ingelogged (
login)
De dageraad
Verhaal nr: 304
Een herinnering van Rietje Koole aan Cornelis Koole
Toegevoegd op 2009-01-26 23:28:59
Ome Kees was dirigent van de Dageraad.
Ik heb een foto van voor de ramp, maar die kan ik niet knippen en plakken in dit deel.
Ik ben Rietje Koole, dochter van Adrie Koole en Suus doornheim. Ik ben in 1950 geboren en was tijdens de ramp 2,5 jaar. Ome Kees en zijn gezin kan ik mij niet meer herinneringen.
Als iemand interesse heeft in de foto, dan kan je me mailen.

Herinnering aan Adriaan Stoffels
Verhaal nr: 303
Een herinnering van Janus Stoffels aan Adriaan Stoffels
Toegevoegd op 2009-01-26 22:01:35
Ik ben een kleinzoon van Adriaan Stoffels. Ik ben nu ook de 80 jarenlijn gepasseerd, opa (geb. 04/10/1865) was 87 jaar geworden. Hij moest toch nog verdrinken in dat tomeloze geweld van water en wind... Niet alleen hij: van het hele gezin van Antonius Laanen - en Stoffels, waar hij liefdevol verzorgd werd, verdronken allen op één na. Een dochter van 16 jaar oud. Ik hoop dat dit nooit meer weerkomt, en dat zij allen bij het monument, in vrede moge rusten.
Adriaan Stoffels 04-10-1865
Adriaan stoffelsEen pagina uit het trouwboekje van Catharina Hoogerheijde & Frederik Komejan
Verhaal nr: 302
Een herinnering van Rene Braam aan Catharina Komejan-Hoogerheijde
Toegevoegd op 2009-01-26 21:59:50
Dit trouwboekje heeft een aantal weken in het zeewater gelegen voordat het gevonden is.

Verhaal nr: 301
Een herinnering van Truus de Graaf0Koole aan Catharina Koole-Both
Toegevoegd op 2009-01-26 17:07:42
Tante Kaatje woonde samen met ome Kees (Koole) en hun zonen Jaap en Bertje tegenover ons in de Julianastraat in Oude Tonge. Aan de kant waar zij woonden zijn veel mensen verdronken. Drie van hen zijn door mijn vader en de buurman uit het water gehaald. Dat waren Geert Stoop, Sjaan Dirks en Anja Dirks. Anja was nog een baby.

Mijn oudste zusje.
Verhaal nr: 300
Een herinnering van Johanna Tanis-Meijer. aan Adriaantje Meijer
Toegevoegd op 2009-01-26 15:45:46
Jaantje is mijn oudste zusje, ze is de enigste waar ik me bewust iets van herinner. Ze moederde over mij, haar kleinste zusje. Ik mocht altijd naast haar slapen; wat heb ik ze gemist! Ze is in Goedereede geboren, net als haar oudste broer en 2 jongere zusjes. Ze werd maar 10 jaar!
Ze was mijn overgrootmoeder
Verhaal nr: 299
Een herinnering van Cees Maas aan Martina Hoek van Dijke-de Leeuw
Toegevoegd op 2009-01-26 14:30:56
Tine Hoek moet een tenger vrouwtje zijn geweest. Ze was de grootmoeder van mijn moeder, Martina van de Kreeke, die ook naar haar is genoemd. Ze verdronk in haar bedstee in een arbeidershuisje in Oud-Sabbinge, het buurdorpje van Wolphaartsdijk. Toen reddingsploegen de bedstee openden, dreef ze (volgens de overlevering) zo de kamer in. Een ander verhaal dat in familiekring de ronde doet is dat ze haar slaapmuts nog op had toen ze de bedstee uit dreef. Maar of dit werkelijk zo gebeurd is, moet worden betwijfeld. Het is in elk geval een mooi verhaal. De naam Martina (of Tine, of Tiny) is veel gebruikt in de familie. Mijn broer Martin Maas heeft er zijn naam ook aan te danken. Een andere kleindochter van Tine leeft nog. Ze heet Koos van de Kreeke en woont in Goes.
Cornelis Kloosterman
Verhaal nr: 298
Een herinnering van Rosa Mieras aan Cornelis Kloosterman
Toegevoegd op 2009-01-26 14:27:57
Hij ging op zoek naar zijn ouders en verdween in de sloot en kwam niet meer terug, zijn vrouw ging achter hem aan en ook zijn dochter ging achter hem aan, en kwamen niet meer terug.

vriendin uit Hazerswoude
Verhaal nr: 297
Een herinnering van Netty Kerkhoven aan Catharina Sara van Mourik
Toegevoegd op 2009-01-26 13:49:41
In 1944 kwam bij de familie Jacob van Leeuwen in Hazerswoude-Rijndijk een gezin geëvacueerd vanuit Zeeland. Want Zeeland werd door de Duitsers onder water gezet. Het was de familie Jacob van Mourik. Het gezin bestond uit Jacob van Mourik, diens vrouw, twee zonen: Piet en Stoffel, twee dochters; Cathrien en Saartje en nog een opoe. Cathrien was ongeveer van mijn leeftijd; 11 jaar. We troffen elkaar op school en we werden vriendinnen. We speelden vaak samen. We probeerden altijd samen weg te komen, maar dan riep Moeder van Mourik ons terug; Saartje moest meedoen. Dat vonden we niet leuk. We speelden veel op de boerderij bij Van Leeuwen. In de zomer van 1945 ging de familie van Mourik terug naar Zeeland. Ze gingen per schip. Mijn Moeder en ik zwaaiden het schip uit, dat via de Rijn vertrok. Ik huilde tranen met tuiten. Cathrien en ik hielden contact per brief. Een jaar later werd ik uitgenodigd te komen logeren. Het was boeiend te spelen in dat kleine dorp, Capelle, dat eigenlijk alleen een straat was. 's Morgens bij het ontbijt uitgebakken spek. We moesten ook wel eens helpen in 't huishouden, bijv. in de karnemelk roeren, waar pap van werd gekookt. Wij vergaten te roeren. De karnemelk ging in brokken, waar op Moeder van Mourik op ons mopperde. We gingen ook wel met het trammetje naar zee. Heel apart was dat. Mijn Vader was hoofd van de Chr.school.
Neeltje Hendrika Balkenende-de Dreu
Verhaal nr: 296
Een herinnering van H. van Cruninghe aan Neeltje Hendrika Balkenende-de Dreu
Toegevoegd op 2009-01-26 12:40:01
Dirk Balkenende (geboren 10/10/1900 te Zaamslag) Neeltje Hendrika de Dreu, zijn echtgenote (geboren 10/08/1902 te Driewegen) en hun dochter Wilhelmina Magdalena Balkenende, (geboren 16/03/1940 te Kruiningen)

Neeltje Noteboom
Verhaal nr: 295
Een herinnering van Aren Holleman aan Neeltje Noteboom
Toegevoegd op 2009-01-26 10:32:48
Tante Neel woonde nog alleen in het ouderlijk huis waar ze haar ouders aan 'hun einde gebracht heeft'. Tijdens de ramp is in één klap de boerderij van de dijk geslagen, alleen de fundering zat nog in de grond. Ze is pas eind maart gevonden aan de Noordlandsedijk bij Stad a/h Haringvliet. Op 1 april 1953 is ze op het massagraf in Oude-Tonge begraven. De boerderij 'Den Barnat' geheten is nooit meer herbouwd. Tante Neel is de enige van het gezin die verdronken is met de ramp. Als wij eerder gewaarschuwd waren, zouden we naar Tante Neel gegaan zijn omdat die op de dijk woonde. Toen het zondagmorgen licht werd en wij uit het raam keken was heel de boerderij verdwenen.....
Neeltje Noteboom
Tante Neel was ongehuwd en hier zo