Alle herinneringen, omgekeerd chronologisch gesorteerd

10 herinneringen per pagina
Ga naar personen lijst
Je bent niet ingelogged (login)

<< Eerste < Vorige -- Pagina 15 van 65 -- Volgende > Laatste >>

Merijn Paulus

Verhaal nr: 509
Een herinnering van Nelly Nefs - Paulus aan Marinus Paulus
Toegevoegd op 2012-09-13 20:27:05

Merijn groeide op aan de Beijmoersedijk als jongste zoon van Kees Paulus en Mieke van Aert. Hij werkte thuis bij z’n vader in de akkerbouw.
Hij was een ambitieuze en levenlustige man.
Merijn was getrouwd met Mien van Elzakker, ze hadden 4 kinderen, Kees Mia Correke en Leentje.
Tot begin 1952 woonde het gezin in bij de ouders van Mien, daarna zijn ze verhuisd naar de polder.
De moeder van Merijn was overleden en hij heeft toen het bedrijf overgenomen van zijn vader.
Op de avond voor de Ramp hadden Merijn en z’n hoog zwangere vrouw nog een hele avond geholpen bij de schoonouders in het cafe.
Door het slechte weer was het onverantwoord om samen naar huis te gaan, ze zijn toen thuis gebracht door Ghiel van Eekeren en Toon Gijzen.
Allen met de fiets aan de hand want door de harde wind was het niet meer mogelijk om te fietsen.
Het was toen ongeveer 1 uur ’s nachts, dit is het laatste wat van hen bekend is.

Mijn Oom

Verhaal nr: 508
Een herinnering van Jacobine Meerman aan Bruinisse
Toegevoegd op 2012-07-18 15:02:53

Iman Deurloo uit Bruinisse was mijn oom. Hij wilde andere mensen redden maar overleefde het niet. Ik heb een goede gedachte aan hem, ik vind hem heel dapper.

Naar vader en moeder

Verhaal nr: 507
Een herinnering van Clara Bijdevaate aan Klaartje Bijdevaate-Tanis
Toegevoegd op 2012-05-29 19:22:02

Moeder Klaartje en vader Christoffel Jan zijn mijn opoe en opa van Flakkee. Tante Gré (Grietje van der Voort Bijdevaate) ging op familiebezoek met Jaapje. Zij kwamen over uit Canada. Wij woonden toen in Rotterdam. Mijn vader en moeder hadden haar gevraagd eerst bij hen te komen logeren en uit te rusten van de reis. Maar ze wilde graag naar haar vader en moeder in op Stellendam. Zo overleed zij daar waar zij geboren was samen met haar kleine kindje. In het boek van Kees Slager over de ramp staat de familiegeschiedenis opgetekend. Een verdrietig verhaal. Alle vier liggen ze begraven in Melissant. Voor ons, kleine kinderen toen, was het een schokkende gebeurtenis. Wij zullen hen nooit vergeten.

Opoe Klaartje Bijdevaate-Tanis

Mijn Oma

Verhaal nr: 506
Een herinnering van Lucia Bal aan Lena Bal-Hanzen
Toegevoegd op 2012-02-26 19:35:58

Dit was mijn oma, een vrouw die ik helaas nooit gekend heb. De waternoodsramp heeft diepe sporen nagelaten in de geschiedenis van de familie.

Juffrouw Barentsen

Verhaal nr: 505
Een herinnering van Herman Boot aan Adriana Pieternella Lena Barentsen
Toegevoegd op 2012-01-31 10:59:57

Zij was mijn kleuterjuffrouw, zoals dat toen genoemd werd. Een hartelijk mens die toch wel de wind eronder hield. De school was de "CHRISTELIJKE BEWAARSCHOOL" in de Achterweg waar ik toen ook woonde. Haar vader verleende hand en spandiensten en zorgde 's winters voor de kachel. In het niet geïsoleerde houten schooltje kon het ijzig koud zijn. Het was schokkend hun beider dood te vernemen toen ik tien jaar was.

mijn broer

Verhaal nr: 504
Een herinnering van Piet de Vos aan Arend de Vos
Toegevoegd op 2012-01-15 16:10:48

Arend was de broer onder mij, hij was drie jaar jonger dan mij, maar dat verschil was er nauwelijks want wij gingen altijd met elkaar naar school. Dat ging altijd lopend, wij liepen dan met zes tot acht kinderen en onderweg was er altijd wel wat touwtje springen of tollen of hoepelen, dit om de weg een beetje te korten. Ik denk er nog steeds aan terug. Arend blijft bij mij in mijn herinnering.

mijn zusje

Verhaal nr: 503
Een herinnering van Piet de Vos aan Adriana Lena de Vos
Toegevoegd op 2012-01-15 16:01:54

Adriana was voor ons Jany en zij was het vierde kind in ons gezin. Zij is in de oorlog geboren in Lienden, daar waren wij geëvacueerd. Wij waren toen met drie jongens dus een meisje was welkom. Jany blijft bij mij in mijn herinnering.

mijn broer

Verhaal nr: 502
Een herinnering van Piet de Vos aan Jan de Vos
Toegevoegd op 2012-01-15 15:55:01

Jantje of Jan was mijn jongste broertje waar ik in de korte tijd dat ik hem heb gekend veel plezier aan heb beleefd. Want als je zelf twaalf bent en je krijgt er nog een broertje bij is dat een hele ervaring. Jammer dat het zo is gelopen, hij zou in tweeduizendtwaalf zestig zijn geworden. Hij blijft in mijn herinnering.

Adrie was de verloofde van mijn oom

Verhaal nr: 501
Een herinnering van Danielle Buurman-Smits aan Adriana Marina Hoogerland
Toegevoegd op 2011-12-26 23:06:52

Echte herinneringen heb ik natuurlijk niet want ik ben zelf pas geboren in 1972. Ik ken alleen de verhalen van mijn vader Adriaan Smits en mijn oom Dingenus Smits (inmiddels gestorven) De ontmoeting van mijn ouders met de famllie van Adrie een aantal jaren geleden op de begraafplaats waar Adrie begraven ligt was heel bijzonder. Dat kun je niet plannen dat wordt gestuurd. Jammer dat ik mijn oom en dus mijn tante in spe nooit heb mogen leren kennen. De beelden van de watersnood en een film die ik zojuist op televisie heb gezien maken altijd grote indruk op mij. Herinneringen van mijn ome Frederik bewaar ik in een vitrinekast in de kamer samen met andere herinneringen van overleden dierbaren. Er staat nog een mooi gedicht dat ik geschreven heb een aantal jaren geleden bij de herinneringen aan Frederik Smits.

gedicht voor mijn oom Frederik die ik nooit gekend heb

Verhaal nr: 500
Een herinnering van Danielle Buurman-Smits aan Frederik Wilhelm Smits
Toegevoegd op 2011-12-26 22:56:55

(voor de oom die ik nooit heb mogen leren kennen)

Het water dat kwam, zo maar onverwacht
Het werd een koude en donkere nacht
Dagen van angst en nachten van wanhoop
Nog geen enkel besef van het verloop

Het kolkende water nam levens mee
Sleurde hen mee tot heel ver in de zee
Niet iedereen is ooit weer gevonden
Dat verdriet maakt nog steeds diepe wonden

Zo veel verwoest, veel levens genomen
Waarom moest dat woeste water komen
Mijn vader zijn broer, hij is er niet meer
Voor hem werd water, de weg naar de Heer

Water, iets dat ook nog reddend kan zijn
Om dorst te lessen, verkoelend bij pijn
Water om te dopen en zegenen
Water dat komt als het gaat regenen

Nog dagen lang was er hoop gerezen
Maar toch voor zijn leven moest men vrezen
Het werd fataal, dat schuimende water
Hij werd gevonden, pas dagen later

<< Eerste < Vorige -- Pagina 15 van 65 -- Volgende > Laatste >>