Alle herinneringen, omgekeerd chronologisch gesorteerd
10 herinneringen per paginaGa naar personen lijst
Je bent niet ingelogged (login)
Ga naar personen lijst
Je bent niet ingelogged (login)
opoe Wandel
Verhaal nr: 416Een herinnering van Marleen Turner aan Jacomina Jannetje Wandel-Nederhand
Toegevoegd op 2009-03-27 21:41:16
Dierbare herinneringen aan de logeerpartijen met mijn moeder in het huis met de bedsteden bij opoe in Nieuwerkerk. De bedsteedeuren gingen dicht bij het slapengaan en dan was het donker, alleen een beetje licht door een uitgesneden hartvorm gaf wat troost. Opoe droeg klederdracht. De familie moest om mij lachen, want ik las hen voor uit een boek dat ik op de kop hield, ik was pas 3 jaar oud (geb. 1949) en kon nog niet lezen. Ik droeg een zonnebril en zat op een stoof en las voor. Mijn oma (opoe's dochter) was op een dag heel erg verdrietig en streng tegen mij. Ik moest absoluut mijn mond houden, de radio stond de hele dag aan en oma en mijn familie leefden in een enorme angst om hun familie in Zeeland. Later bleek dat er 11 naaste familieleden waren verdronken. Mijn moeder is nu 85 en heeft zeer recentelijk aan mij verteld dat oma nooit over haar verdriet is heengekomen.
Brief van Laurien Hoogerland
Verhaal nr: 415Een herinnering van Coba Schiettekatte-de Bil aan Laurina Hoogerland
Toegevoegd op 2009-03-24 22:51:00
Dit is een briefje van Laurien Hoogerland uit de Weststraat. Ik woonde toen bijna naast haar, zij schreef dit aan me toen ik logeerde bij mijn oom en tante in Medemblik. Zondagsmiddags waren we vaak bij elkaar om te spelen. Helaas is ze ook verdronken. Het briefje is geschreven ca. 1946 -1947. Ik bewaar het nog steeds.
Het huisje van mijn opoe
Verhaal nr: 414Een herinnering van Frans van Damme aan Dina van Damme-Caan
Toegevoegd op 2009-03-24 09:44:09
Mijn lieve zus Mina
Verhaal nr: 413Een herinnering van Francien den Otter aan Willemina Cornelia Fransina Sijrier
Toegevoegd op 2009-03-24 09:26:24
Ik sliep met mijn zus op zolder, waar mijn vader een kamertje had gemaakt voor ons. De deuren hingen niet allemaal recht. Mina en ik scheelden 3 jaar met elkaar; zij was 16 jaar tijdens de ramp, ik 13. Op zondagochtend werden we altijd vanzelf wakker van de geur van worst, die mijn moeder dan bakte. Heerlijk rook dat. Deze zondagochtend werden wij rond half 8 wakker van stemmen. Mijn oom stond in de woonkamer en vertelde ons dat we snel naar het dorp moesten gaan, want het water kwam eraan. Wij woonden onder aan de rand van Nieuwerkerk. Toen we wat spullen wilde pakken en uit de ramen keken, stond het water plotseling al halverwege het raam. Dus greep mijn moeder wat eten en vluchtten we naar de zolder. Daar lag ik samen met mijn zus en mijn broertje van 1,5 jaar in bed. Daarna is het snel gegaan; toen de tweede vloed kwam begon ook de zolder vol water te stromen. We moesten het dak op. Mijn vader heeft het Onze Vader nog gebeden. Samen met Mina heb ik mijn broertje op zijn rug gebonden met doeken. Eenmaal op het dak duurde het niet lang voordat het dak in tweeën brak. Zo belandde ik tussen drijfhout in de bomen. Mijn zus greep zich vast aan een stuk en is zo door het water een andere kant heen gesleurd. Die stroming was zo ontzettend sterk. Mina had geen boomgaard als redding en is verdronken. Ik herinner me haar als een hardwerkende, vrolijke zus. Ze was al van school af en werkte in de zomer bij mijn vader op het land. In de winter was ze thuis en hielp mijn moeder mee. Ze was een soort tweede moeder voor mijn broertje, daar was ik altijd wel een beetje jaloers op. Het gemis van haar en het verdriet voor mijn ouders is groot. Mina is 16 jaar geworden.
Mijn lievelingsoom
Verhaal nr: 412Een herinnering van Corrie van der Hulle-Boogerd aan Adriaan Pannekoek
Toegevoegd op 2009-03-24 09:18:43
Oom Adrie was mijn lievelingsoom. Het was een broer van mijn moeder. Hij was getrouwd met tante Jaone. De sfeer in huis bij oom Adrie was warmer dan bij ons thuis. Zelf hadden ze geen kinderen. Tante Jaone is wel zwanger geweest, maar het kindje is doodgeboren. Ze hadden al veel kleertjes en andere dingen in huis. Toen ik zelf in verwachting was van mijn zoon, heb ik die kleertjes gekregen. Oom Adrie is in november pas gevonden. Hij is 46 jaar geworden.
Ouwerkerkers
Verhaal nr: 411Een herinnering van Corrie van der Hulle-Boogerd aan Adriana Johanna Kodde-Rijnberg
Toegevoegd op 2009-03-24 09:17:25
Met haar man Jan woonde Adriana op de Molenweg, Jan was de molenaar. Het was een leuk stel om te zien. Ze waren erg ondernemend. Aan veel activiteiten in het dorp deden zij mee. Ze hebben veel gedaan om ‘Ouwerkerker’ te worden, want ze kwamen niet van het eiland. Samen met Jan is Adriana verdronken. Ze is 28 jaar geworden.
Pauw
Verhaal nr: 410Een herinnering van Corrie van der Hulle-Boogerd aan Paulus Marinus Hage
Toegevoegd op 2009-03-24 09:14:49
Paul werd altijd Pauw genoemd. Hij was getrouwd met Pie. Pie was een nicht van me, een zus van tante Adrie. Samen hadden ze een zoontje, Leen. Hij was net 10 geworden. Pauw was erg muzikaal. Kleine Leen ook, die ging zelfs al mee naar de muziek. Helaas zijn ze alle drie verdronken. Pauw is 39 jaar geworden.
Meester Swenne
Verhaal nr: 409Een herinnering van Corrie van der Hulle-Boogerd aan Cornelis Adrianus Swenne
Toegevoegd op 2009-03-24 09:13:30
Kees was mijn oude meester Swenne van de lagere school. Hij was dirigent van ‘Nieuw Leven’ en heel erg muzikaal. Ook was hij de componist van het Schouws Volkslied. Hij was in zoveel dingen geïnteresseerd en hij gaf dan ook boeiend les. Meester Swenne wás Ouwerkerk! Hij is samen met zijn vrouw en zoon op de Straatweg verdronken. Het gezin had in de oorlog al een zoon verloren. Meester Swenne moet in 1880 geboren zijn, dat heeft hij wel eens verteld en dat heb ik altijd onthouden. Hij is 73 jaar geworden.
Kintje
Verhaal nr: 408Een herinnering van Lenie Ike-Verboom aan Kintje Simons-Dijkstra
Toegevoegd op 2009-03-24 09:07:05
Kintje woonde in een woonwagen samen met haar man en vier kinderen vlak naast ons huis. De zaterdag van de ramp stormde en waaide het zo hard, dat ze niet in de wagen durfde te blijven. Samen met haar kinderen is ze bij ons komen schuilen. We zaten nu met z’n tienen in ons huis. Daarna is het snel gegaan. Toen een boot die achter ons huis in het water lag door de dijk sloeg, ontstond er een gat en kreeg het water vrij spel. De boot had de helft van ons huis weggeslagen. Kintje is met haar vier jonge kinderen verdronken. Ze is 32 jaar geworden.
Moeder
Verhaal nr: 407Een herinnering van Lenie Ike-Verboom aan Jacoba Janna Verboom-den Boer
Toegevoegd op 2009-03-24 09:05:17
Mijn moeder had een havencafeetje voor schippers. Wanneer er veel op het land gewerkt moest worden aan de aardappels en suikerbieten was het er ook altijd erg druk. Ik mocht soms wel spelen in het café, maar niet als er klanten waren. Mijn moeder was een hardwerkende vrouw. Thuis hadden we niet veel, maar we waren tevreden. ‘Als je wil spelen, dan ga je maar breien’, zei ze. Zo kwam het dat ik al vroeg mijn eigen sokken aan het breien was. We hadden één pop, die mijn zusje en ik moesten delen. Ik hielp mijn moeder veel mee in huis. Ze is 46 jaar geworden.