Alle herinneringen, omgekeerd chronologisch gesorteerd
10 herinneringen per paginaGa naar personen lijst
Je bent niet ingelogged (login)
Ga naar personen lijst
Je bent niet ingelogged (login)
Janna Hoogerland, dochter van Kees Hoogerland
Verhaal nr: 394Een herinnering van Eén van de vriendinnen van toen aan Janna Hendrina Hoogerland
Toegevoegd op 2009-02-23 19:31:09
Eén van de vijf vriendinnen. Janna Hoogerland woonde op het eind van de Stationsstraat (eerder Rolklootsedijk). Vijf vriendinnen: Lien van Klinken, Alie Overbeek, Truus Eerland, Rina Sijrier en Janna Hoogerland. Het was een leuke groep meisjes. ־ samen op school ־ samen naar de meisjesvereniging ־ op de fiets naar de duinen op feestdagen Met lachen, zingen en praten werd de tijd gevuld. Op 1 februari 1953 kwam er een eind aan. Zo jong, veelbelovend, hard werkend. Ik denk: ze is bij ons allen, niet vergeten.
Janna Hoogerland
Het logeren ging niet door.
Verhaal nr: 393Een herinnering van Jan Legemaate aan Kornelis van Strien
Toegevoegd op 2009-02-19 11:08:16
Kees van Strien mijn neef, van mijns vaders kant, verdronk samen met zijn vader Kees van Strien en opa Kees van Strien met de hele familie tegelijk. Niemand overleefde het toen het huisje door het geweld van het water instortte. Het bijzondere voor mij is, dat ik daar bij de familie van Strien dat weekend zou gaan logeren. Neef Kees was net uit het ziekenhuis na een blindedarmoperatie waar hij maanden op had moeten wachten. Maar omdat ik nogal verkouden was, mocht ik, die winderige zaterdagmiddag, van mijn ouders niet op de fiets van Zierikzee naar Capelle. Ik moest dan maar de andere dag op zondag na kerktijd gaan, dan zou het wellicht niet meer zo waaien. Als de logeer partij door was gegaan was ook ik verdronken. We waren beiden 14 jaar, dan heb je een heel leven nog voor je. Dat denk je. Kees dus niet. Mijn tijd was het nog niet. Het blijft een bijzonder herinnering aan neef Kees en tante Tan en ome Kees, de nichtjes en kleine Jan en de oude opa in het oude huisje aan de Loensweg. De logeerpartijen in de zomer waren voorgoed voorbij.
Theetje Gerritje Hofmeijer
Verhaal nr: 392Een herinnering van Simon Hendrik van den Boomgaard aan Theetje Gerritje Hofmeijer
Toegevoegd op 2009-02-17 23:49:26
Een herinneringen aan Theetje Hofmeijer.
Zij woonde met haar ouders in een huisje onderaan de Zanddijk bij Kruiningen, niet ver van het treinstation.
Het kindje, nog maar 5 maanden oud was sliep beneden in het huis.
Toen het water kwam op de vroege zondagmorgen is de wieg waar in ze sliep gaan drijven, tot tegen het plafond.
De ouders sliepen boven en hoorden het kindje huilen maar ze konden de zolder vloer niet open breken.
Toen het kindje niet meer huilde wisten ze dat ze was verdronken.
Mijn Opoe
Verhaal nr: 391Een herinnering van Simon Hendrik van den Boomgaard aan Tannetje van den Boomgaard-Brieve
Toegevoegd op 2009-02-17 23:03:46
Mijn laatste herinnering aan Opoe.
Op de avond van 31 januari 1953 kwam Opoe bij ons naar de radio luisteren want prinses Beatrix was jarig. Toen ze die avond naar huis ging stormde het heel hard. Ze woonde 50 meter bij ons vandaan, net als wij onderaan de Zanddijk, niet ver van Kruiningen. Die nacht is de Kruiningerpolder overstroomd. Vader, Moeder, zus en ik zijn 1 februari gered uit ons huis. Bij het huis van Opoe was niets te zien. Op 2 februari is mijn Vader bij laag water het huis binnen gegaan en vond zijn Moeder (mijn Opoe). Ze was verdronken in haar eigen slaapkamer.
foto van Tannetje van den Boomgaard - Brieve
Buurt- en klasgenootje
Verhaal nr: 390Een herinnering van Janny de Reus aan Wilhelmina Klazina Goudzwaard
Toegevoegd op 2009-02-16 22:05:04
Willie was een lief zachtaardig meisje. We speelden vaak samen en hadden nooit ruzie, we zaten ook vaak naast elkaar in de klas. Ik ben blij dat ik haar heb gekend.
Het meisje links is Willie daarnaast sta ik
Mijn buurvrouw
Verhaal nr: 389Een herinnering van Janny de Reus aan Kathalina Heijboer-Zorge
Toegevoegd op 2009-02-16 22:01:49
Ik ging graag bij haar "buurten" toen ik klein was, ze bewaarde de zakjes van de boodschappen voor mij om mee in de zandbak te spelen. Ook speelde ik "bootje" op een kleedje op haar glad geboende vloer. 1 februari 1953 heb ik haar zien verdrinken, ik zal dat nooit vergeten.
De boerderij na de ramp
Verhaal nr: 388Een herinnering van Cobie Aalbregtse aan Johannis Aalbregtse
Toegevoegd op 2009-02-15 09:22:43
De boerderij na de ramp
Jantje
Verhaal nr: 387Een herinnering van Mina Verton-Kooijman aan Jan Hendrik Kooijman
Toegevoegd op 2009-02-10 15:14:02
Jantje bleef met z’n truitje aan een spijker hangen. Hij dreef mee op het vlot en is zo verdronken. Het was een lief neefje van mij, de zoon van Kees Kooijman. Hij heeft slecht 6 jaar mogen worden.
Mijn broer wilde graag boer worden
Verhaal nr: 386Een herinnering van Mina Verton-Kooijman aan Johan Kooijman
Toegevoegd op 2009-02-10 15:09:13
Johannes Kooijman. Geboren 7 mei 1937 te Nieuwerkerk. Zijn roepnaam was Han. Hij woonde aan de Rijksweg (naast de melkfabriek) en was de derde zoon van Jacob Kooijman en Cornelia Neeltje Kooijman-de Reus. Han wilde graag boer worden, dus zat hij op de Landbouwschool en haalde hoge cijfers. Met zijn zwart haar en bruine ogen en innemend karakter was hij de middenmoot in het gezin (2 broers boven hem en 2 zusjes onder hem.) Helaas mocht hij geen 16 worden. Han verdronk zondag 1 februari 1953. Het huis was al ingestort en toen het dak van de schuur door de golven werd meegesleurd zat Han op een stuk ervan. Dat was zijn vlot en hij dreef weg in de kolkende zee richting Ouwerkerk. In een boomgaard is volgens getuigen zijn vlot gekanteld en hoewel hij goed kon zwemmen kon hij de 'veilige' Rampaertse dijk' niet meer bereiken. Waarschijnlijk is hij door de kou bevangen. Na 3 maanden is Han op die plek gevonden en kon zijn vader hem identificeren. Al die tijd was moeder blijven hopen. We moesten het als gezin aanvaarden, er leefde geen Han meer.
Mijn lieve broer Han
Jaap, mijn broer
Verhaal nr: 385Een herinnering van Piet Hendrikse aan Jacob Leendert Hendrikse
Toegevoegd op 2009-02-10 15:04:03
Jaap